دریافت نور ناکافی در روز منجر به دیرتر خوابیدن می شود
تاریخ انتشار: ۱ دی ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۶۶۷۲۴۸۵
به گزارش خبرنگار مهر به نقل از هلث دی نیوز، محققان دانشگاه واشنگتن با مطالعه الگوهای خواب دانشجویان دریافتند که دانشجویان این دانشگاه شبها دیرتر به خواب میروند و در زمستان دیرتر صبحها از خواب بیدار میشوند.
علت دقیقاً مشخص نبود، اما محققان این نظریه را مطرح کردند که دلیل آن این است که دانشجویان در طول روز کمتر در معرض نور قرار میگرفتند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
«هوراسیو دی لا ایگلسیا»، نویسنده ارشد مطالعه، میگوید: «بدن ما یک ساعت شبانه روزی طبیعی دارد که به ما میگوید چه زمانی در شب بخوابیم. اگر در طول روز که خورشید بیرون میآید به اندازه کافی در معرض نور قرار نگیرید، ساعت بدن شما به تعویق میافتد و شروع خواب شبانه را به عقب میاندازد.»
برای تحقیق در این مورد، این مطالعه از کنترل کنندههای مچ دست برای اندازه گیری الگوهای خواب و قرار گرفتن در معرض نور برای بیش از ۵۰۰ دانشجوی مقطع کارشناسی از سال ۲۰۱۵ تا ۲۰۱۸ استفاده کرد.
دانشجویان بدون توجه به فصل تقریباً هر شب به همان میزان میخوابیدند. با این حال، در روزهای زمستانی، آنها به طور متوسط ۳۵ دقیقه دیرتر به رختخواب میرفتند و حدود ۲۷ دقیقه دیرتر از روزهای تابستانی بیدار میشدند.
این تیم بر نور به عنوان توضیحی بالقوه برای اینکه چرا چرخههای شبانه روزی دانشجویان تا ۴۰ دقیقه دیرتر در زمستان در مقایسه با تابستان اجرا میشود، تمرکز کردند. محققان توضیح دادند که چرخه شبانه روزی ذاتی بر زمانی که ما بیدار و خواب هستیم حاکم است. این فرایند حدود ۲۴ ساعت و ۲۰ دقیقه طول میکشد و هر روز خود را بر اساس ورودی خارجی تنظیم میکند.
ایگلسیا در ادامه میافزاید: «نور در طول روز- به ویژه صبح- ساعت شما را به جلو میبرد، بنابراین در شب زودتر خسته میشوید، اما قرار گرفتن در معرض نور در اواخر روز یا اوایل شب ساعت شما را به تأخیر میاندازد و زمانی که احساس خستگی میکنید را به عقب میاندازد. در نهایت، زمانی که به خواب می روید، نتیجه فشار و کشش بین این اثرات متضاد قرار گرفتن در معرض نور در ساعات مختلف روز است.»
این مطالعه نشان داد قرار گرفتن در معرض نور در روز تأثیر بیشتری نسبت به نور عصر بر دانشجویان داشت.
هر ساعت از نور روز، فازهای شبانه روزی دانشجویان را ۳۰ دقیقه بالا میبرد. این اتفاق حتی اگر هوا ابری هم باشد، میافتد.
هر ساعت نور عصر از منابع داخلی مانند لامپها و صفحه نمایش کامپیوتر، فازهای شبانه روزی را به طور متوسط ۱۵ دقیقه به تأخیر میاندازد.
ایگلسیا تاکید میکند: «بسیاری از ما در شهرها و شهرکهایی با نور مصنوعی زیاد زندگی میکنیم و سبک زندگیای داریم که ما را در طول روز در خانه نگه میدارد. آنچه این مطالعه نشان میدهد این است که ما باید، حتی برای مدت کوتاهی و به خصوص صبحها، بیرون برویم تا در معرض نور طبیعی قرار بگیریم. در غروب، مدت زمان نمایشگر و نور مصنوعی را به حداقل برسانیم تا بتوانیم زودتر به خواب برویم.»
کد خبر 5662038منبع: مهر
کلیدواژه: خواب اختلال خواب اختلالات خواب آمار کرونا کووید 19 ویروس کرونا کمبود دارو سازمان غذا و دارو وزارت بهداشت درمان و آموزش پزشکی تجهیزات پزشکی آلودگی هوا شیوع کرونا شب یلدا بیماران خاص طب ایرانی بیماران ریوی بودجه سلامت قرار گرفتن در معرض نور شبانه روزی طول روز
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.mehrnews.com دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «مهر» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۶۶۷۲۴۸۵ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
«کمی دیرتر» به چاپ هفدهم رسید
این اثر که از چهار فصل زمستان، پاییز، تابستان و بهار تشکیل شده، نگاهی متفاوت و نقادانه به فضای انتظار جامعه امروز است. رمان با یک اتفاق شگفت و غریب آغاز میشود، جشن نیمهشعبان و مجلسی پرشور و بسیاری که فریاد «آقا بیا» سردادهاند… در این میان جوانی و فریادی که: «آقا نیا…» این شروع جذاب ما را با شخصیتهایی آشنا میکند که همه مدعی انتظارند اما وقتی هنگام عمل میرسد و هنگامه عمل به شعارها میرسد، آن نمیکنند که میگفتند. رمان در فضایی مکاشفهگونه و بیزمان پیش میرود و مواجه همه آدمها را میبینیم با قصه ظهور… و کشف چرایی «آقا نیا» ی جوان.
شجاعی در این رمان همه اقشار و همه آدمها را با بهانههایشان برای نخواستن امر ظهور، دقیق و ظریف معرفی میکند. تا آنجاکه حتی به راوی هم رحم نمیکند و در فضایی بسیار بدیع، خودش را هم در معرض این امتحان میگذارد. نویسنده در «کمی دیرتر» همه آفتهای انتظار را با شخصیتهای قصهاش برای مخاطب روایت نمیکند، بلکه به تصویر میکشد و نشانش میدهد… انسانهای مدعی انتظار و منتظر ظهور غریبه نیستند؛ خودمانیم و شجاعی در رمانش به خوبی به این زبان دست یافته که وقتی از هر قشر و صنف و گروهی یک نمونه آورده با مصادیق کار ندارد و در پی اثبات شمول ادعایش است.
نویسنده در پایان همه موشکافیها در نقد منتظران به دنبال آن است که مخاطب منتظر واقعی را بشناسد و ببیند که انتظار به فریادهای بلند «آقا بیا» نیست؛ به دلی است که برای حضرت میتپد و اخلاصی که میان زندگی جاری است و آقایی که خودش به دیدار منتظرانش میآید…
خدیجه زمانیان یزدی